مقایسه تاثیر اینداکشن به دو روش ضربانی و مداوم بر نتایج حاملگی در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز در سال ۸۶- ۱۳۸۵

مقدمه: فعالیت ناکافی رحم بعنوان یک علت شایع و قابل اصلاح پیشرفت غیرطبیعی زایمان می­باشد که با تجویز اکسی­ توسین تصحیح می شود. این واقعیت که طولانی شدن بی ­مورد زایمان، ممکن است در بروز عوارض و مرگ ­و ­میر دوره پیش از تولد نقش داشته باشد، استفاده از تزریق داخل وریدی اکسی­توسین در درمان انواع مشخص انقباضات غیر مؤثر را باعث شده است . مواد و روش ها: در این مطالعه 100 زن باردار مراجعه­کننده به بیمارستان 29 بهمن تبریز در مطا لعه­ای نیمه­ تجربی شرکت­ کردند. به طوریکه بصورت تصادفی در گروه تحریک زایمان به روش ضربانی یا مداوم قرار ­گرفتند و پیشرفت زایمان ­ تحریک بیش از حد رحم، آپگار و هیپر ­ بیلی روبینمی نوزاد، مدت زمان زایمان و طول مرحله سوم زایمان اندازه­گیری شد . یافته ها: بر اساس یافته­های پژوهش، ازنظر پیشرفت زایمان، هیپراستیمولیشن در طی اینداکشن، آپگار و میزان هیپر بیلی روبینمی نوزاد، تفاوت معنی­داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 p> ). ولی از نظر مدت زایمان (022/0 p= ) و نوع زایمان (008/0 p= ) و دوز مصرفی اکسی­توسین تفاوت معنی­دار بود (0005/0 p< ). بحث و نتیجه گیری: اثر تزریق ضربانی اکسی­توسین روش آسان تر و فیزیولوژیک­ تر ­برای ایجاد انقباضات موثر رحمی بوده و طول ­مدت ­زایمان­ و میزان زایمان غیر طبیعی (زایمان با واکیوم و سزارین­)­ را کاهش می­دهد. همچنین میزان مصرف اکسی­توسین در این روش نسبت به روش مداوم به طور قابل­ملا­حظه کمتر است .